“Ateş düştüğü yeri yakar” sözünü kanıksamış bencil bir milletten ne köy olur ne kasaba…

Eskiden ateş sadece düştüğü yeri yakmaz konuyu komşuyu, eşi dostu, tüm mahalleyi, hatta toplumu yakardı…

80’li yıllara kadar hatır vardı, gönül vardı, sevgi vardı, dostluk vardı, kültürümüzün, geleneğimizin, yaradılışımızın temeli olan insanlık duygusu vardı.

O tarihte bizleri farklı kılan en önemli şey vicdanımız ve birlik beraberlik duygumuzdu. Tüm dünya bu haslete hayrandı…

Soruyorum şimdi size bunlardan hangisi kaldı?

O öyleymiş bu böyleymiş geçin bunları hepsi mazeret, hepsi palavra!

Çıkar, menfaat, sevgisizlik, saygısızlık en ön planda!

Başta tüm bunları düzeltmesi gereken siyaset olmak üzere yaşamın her alanına yayılmış olan çürüme ve bencillik insani duyguları esir almış durumda!

Bu kafa yapısıyla ne zenginliğin, ne ilim ve irfanın, ne de inanç ve imanın bir önemi yok artık.

Cumhuriyetin ilk yıllarında olduğu gibi önce ahlaklı, dürüst, vicdanlı ve yurttaşlık bilincine sahip, ecdada vefalı ve karakterli bir toplum yetiştirmek lazım..

Dr. Vecdet Öz